Мұхтар екеумізді әдебиет табыстырды.  Оның үстіне құрдаспыз. Бірбіріміздің шығармашылығымызға  деген көзқарастарымыз жақсы болды да,бір- бірімізді дос тұтып кеттік. Мұхтар тураллы айтқанда, оның ақындығын айтпай кетуге болмас. Ол- өте үлкен ақын, әлеуметтік ақын. Ең ғажабы, сонау Кеңес үкіметі кезінде, адамдардың ақыл- ойы, көзқарасы басқа кезде коммунистік партияға  бір өлең арнамаған, оны 

Қазақстанның еңбек сіңірген қайраткері (2002), Қазақстан Республикасының Мемлекеттік сыйлығының (2004) иегері, белгілі қаламгер, жазушы-драматург Төлен Әбдікұлы биыл 75 жасқа келді. Төлен аға 1996 жылы тележурналист Бейбіт Құсанбектің «Өмір-өзен» хабарының қонағы болған еді. Бұдан 21 жыл бұрын көтерілген мәселе, айтылған ой бүгінгі күні де ескірген жоқ. Бейбіт Құсанбек: Төке, әлемдік тәжірибеде

ҚР Мемлекеттік сыйлығының иегері, жазушы Төлен Әбдікұлының қай шы­ғар­масы болсын – ойландырады, тол­ғандырады, жүре­гіңді қозғайды, жаның­ды тазартады, рухыңды шыңдайды. «Өліара» романы, «Әке», «Қыз Бәтіш пен Ерсейіт», «Тозақ оттары жымың­дай­ды», «Пара­сат майданы», «Тұғыр мен ғұмыр», «Оралу», «Ақиқат» хикаяттары, «Оң қол», «Қонақтар»,  «Қайырсыз жұма», т.б. әңгіме­лері – қазақ әдебиетінің